کنفرانس انسان و محیط‌زیست سازمان ملل در استکهلم سال 1972، نقطه آغازین حرکت‌های بین‌المللی به سمت
توسعه پایدار و حفاظت محیط زیست بود. پس از آن با شدت یافتن چالش‌های زیست‌محیطی در جهان، بر اهمیت مشارکت
جهانی برای پیروی از یک دستور کار منسجم در راستای جهان پاک افزوده شد و از آن پس توافق‌نامه‌ها و
برنامه‌های جهانی حفاظت محیط‌زیست بسیاری تصویب و اجرا شد. سال 1992 در اولین اجلاس محیط‌زیست و توسعه
سازمان ملل (UNCED) بیش از 150 تن از سران جهان در ریودوژانیرو (پایتخت کشور برزیل) گرد هم آمدند تا تعهد
خودشان را به توسعه پایدار نمایان سازند. سند «دستور کار 21» به عنوان راهنمای حرکت جهانی به سمت توسعه
پایدار، از دستاوردهای اجلاس سران زمین (ریو) بود. 8 سال بعد، یعنی در سپتامبر سال 2000، در اجلاس هزاره
سازمان ملل، 189 کشور با تایید «اعلامیه هزاره» متعهد به مشارکت برای دستیابی به 8 آرمان مندرج در سند
«اهداف توسعه هزاره» تا سال 2015 شدند. اعلامیه هزاره دامنه وسیع و بی‌سابقه‌ای از تعهدات و برنامه‌ریزی
فعالیت‌ها میان کشورهای مختلف را در بر می‌گرفت. باید توجه داشت که اهداف توسعه هزاره، چارچوب مهمی در
راستای توسعه پایدار فراهم نمود و در چندین زمینه نیز پیشرفت‌های قابل توجهی از طریق آن به دست آمد. در سال
2012 کنفرانس توسعه پایدار سازمان ملل متحد تحت عنوان ریو +20 تشکیل شد. اجرای اسناد، دستور کارها،
توافق‌نامه‌ها، اهداف و برنامه‌های بین‌المللی در راستای توسعه پایدار، طی 4 دهه از کنفرانس استکهلم تا
کنفرانس ریو +20، با موفقیت‌ها و شکست‌هایی همراه بوده است که تجربیات ارزشمندی برای ادامه مسیر در اختیار
جامعه بین‌المللی قرار داد. در نتیجه، در این کنفرانس تصمیمات مهمی با مشارکت ذینفعان مختلف گرفته شد که
حاصل آن سندی با عنوان «آینده‌ای که می‌خواهیم» بود. در این سند، ضمن تاکید بر «دستور کار 21» به مدیریت
جهانی محیط زیست، رویکرد اقتصاد سبز برای دستیابی به توسعه پایدار، دستور کار توسعه پس از 2015 و اهداف
توسعه پایدار (SDGs) پرداخته شد. در نهایت در اجلاس ریو +20 رهبران جهان توافق کردند که سال 2015 سال پایانی
اهداف توسعه هزاره باشد و پس از آن اهداف توسعه پایدار (SDGs) و دستور کار جدید جایگزین آن گردد. بنابراین
در فاصله ریو+20 تا سال 2015، کشورهای عضو متعهد شدند یک فرآیند بین‌الدولی فراگیر، شفاف و باز را برای تمام
ذینفعان در خصوص اهداف توسعه پایدار، با رویکرد گسترش و بسط اهداف جهانی توسعه پایدار ایجاد نمایند. حاصل
تلاش و مشارکت همه ذینفعان در سراسر جهان پس از جلسات و گردهمایی‌های بسیار، سند دستور کار 2030 برای توسعه
پایدار است که الگوی عمل و فعالیت همه کشورها تا سال 2030 خواهد بود. این دستور کار، برنامه اقدام برای کره
زمین، انسان و سعادت بشری است و در صدد تقویت صلح جهانی در قالب آزادی‌های بیشتر حرکت خواهد نمود. 17 هدف
کلان و 169 هدف خرد توسعه پایدار در این سند معرفی شده‌اند که اهداف کلان آن به اختصار در تصویر زیر آمده
است. برای مطالعه بیشتر درباره این سند می‌توانید به وبسایت سازمان ملل در ایران مراجعه بفرمایید.
iran.un.org/fa/sdgs
